W obecnym roku szkolnym klasy 2b i 2f brały udział w Nowych Horyzontach Edukacji Filmowej w cyklu przeznaczonym dla szkół ponadgimnazjalnych pt. „Świat i my”. Uczniowie pod opieką p. Żanety Soduły i p. Margarity Janik raz w miesiącu, od października do kwietnia oglądali jeden film w kinie studyjnym OKF Iluzja. Każda projekcja poprzedzona była prelekcją przeprowadzoną przez fachowców i pasjonatów kina. Prezentacja wprowadzała w omawiane zagadnienie i pozwalała otworzyć się na film. Każdy z nich opowiadał inną historię i przedstawiał inne problemy, z którymi człowiek zmaga się na co dzień,

 Zobacz zdjęcia!!!

Pierwszy film, na który poszliśmy 24.10.2022r. to „Kafarnaum” w reżyserii Nadine Labaki. Jest to libańsko-francusko-amerykański dramat z 2018r. Film został nagrodzony wieloma wyróżnieniami, otrzymał nominację do Oscara oraz do Złotego Globu w kategorii najlepszy film obcojęzyczny. Film opowiada o dwunastoletnim chłopcu Zainie, który żyje w skrajnej biedzie. Wytacza proces rodzicom za to, że go wydali na świat i jest skazany na życie w nieludzkich warunkach. Bohater pracował w sklepie u mężczyzny, który chciał poślubić jego młodszą siostrę, jednak potem ucieka i stara sobie radzić z dala od rodziny. Historia tego chłopca jest niezwykle przejmująca i pozostaje na długo w pamięci widzów.

Na drugim pokazie w dniu 15.11.2022r. obejrzeliśmy „Zestaw: Obcokrajowcy w Polsce”. To trzy krótkie filmowe opowieści: „60 kilo niczego”, „Mały palec”, „Obcy na mojej kanapie”.

„60 kilo niczego” w reżyserii Piotra Domalewskiego to polski dramat krótkometrażowy z 2017r. Film ten przedstawia historię mężczyzny, który został kierownikiem w odkrywkowej kopalni kruszców. Zamierza on trzymać dyscyplinę twardą ręką, by przetrwać w środowisku pracowników fizycznych. Zdarza się jednak wypadek. Ranny zostaje Ukrainiec, który pracował na czarno. Wszystko się komplikuje, okazuje się, że życie jest nieprzewidywalne, a ludzie są czasem bezwzględni.

„Mały palec” w reżyserii Tomasza Cichonia to polska komedia krótkometrażowa z 2014r. Film opowiada o trzech przyjaciołach, którzy ukradli luksusowego mercedesa i sprzedali go paserowi. Zadowoleni z wyczynu udali się wraz z dziewczyną jednego z chłopaków do pobliskiego wietnamskiego baru. Czują się pewni siebie, obrażają obsługę i właściciela baru. Jednak ich odwaga po chwili przemienia się w strach przed właścicielem i jego pracownikami. Zamiast hulanki czeka ich długa i przerażająca noc.

„Obcy na mojej kanapie” w reżyserii Grzegorza Brzozowskiego to polski film dokumentalny z 2017r. Dokument przedstawia warszawiaków wkraczających w świat couchsurfingu. Do Warszawy przybywają obcokrajowcy, którzy zamieszkują w domach osób, którzy zgłosili swoje mieszkanie na tym portalu. Ta opowieść nie trzymała tak w napięciu, jak poprzednie, jednak pokazała ciekawe zjawisko społeczne coraz popularniejsze na świcie.
Trzecim filmem obejrzanym 14.12.2022r. był „Combat girls. Krew i honor” w reżyserii Davida Wnendta. Jest to niemiecki dramat z 2011r., który przedstawia Marisę, 20-letnią Niemkę, nienawidzącą obcokrajowców. Zachowuje się prowokująco, pije, pali, wdaje się w bójki, do swojej kolekcji tatuaży chce dołączyć portret Adolfa Hitlera. Jej domem jest gang neonazistów, gdzie rządzą nienawiść i przemoc. Do ich gangu dołącza 14-letnia Svena, Marisa staje się dla niej wzorem do naśladowania. Światopogląd Marisy ulega ewolucji, gdy spotyka młodego uchodźcę z Afganistanu. Obraz budzi u widza wiele refleksji.

5.01.2023r. byliśmy na filmie pt. „Młody Ahmed” w reżyserii Jeana-Pierrea Dardennea i Luca Dardennea. Jest to belgijsko-francuski dramat z 2019r. opowiadający o 14-letnim chłopcu¬, który uważa, że religia i wynikające z niej zasady są tym, co powinno być najważniejsze w codziennym życiu wszystkich wiernych. Tytułowy Ahmed pochodzi z muzułmańskiej, ale zlaicyzowanej rodziny belgijskiej. Od rozrywek czy kontaktu z rówieśnikami woli czytanie Koranu i naukę u zaprzyjaźnionego Imama. Jego zachowanie staje się problematyczne zarówno dla rodziny jak i dla nauczycieli. Chłopiec nie podaje ręki kobietom, nie toleruje innowierców oraz zaczyna się przejawiać u niego skłonność do przemocy, przez co może trafić do zakładu zamkniętego. Bardzo ciekawie przedstawiony problem skrajności w życiu człowieka.

Piątym filmem jest „Mustang” reżyserii Deniza Gamze Ergüven, który obejrzeliśmy 21.02.2023r. Jest to turecki dramat z 2015r. opowiadający o pięciu siostrach. Zaczyna się od bardzo przyjemnej sceny, pełnej spontanicznej radości, w której młodzież świętuje koniec roku szkolnego, Dziewczęta i chłopcy bawią się na plaży, siostry niewinnie flirtują z kolegami z klasy. Dla okolicznych mieszkańców ich zabawa jest skandaliczna i w miasteczku wybucha skandal. Z dnia na dzień dom dziewcząt stał się dla nich więzieniem, a rodzina chce jak najszybciej wydać je za mąż. Dziewczynki próbują pokonać ograniczenia, by móc żyć po swojemu, jednak tylko najmłodsze z nich wytrwale dążą do niezaleznosci.

14.03.2023r. zapoznaliśmy się z materiałem pt. „Simona” w reżyserii Natalii Korynckiej-Gruz. Jest to film dokumentalny z 2021r. opowiadający o Idzie Matysek, ciotecznej wnuczce Simony Kossak, która mieszkała w dziewiczej części Puszczy Białowieskiej. Ida porządkując zdjęcia, odkrywa tajemnice rodzinne oraz świat magicznej, pradawnej puszczy. Simona była ulubienicą terroryzującego okolicę kruka, matkowała rysiowi i łosiom, a jej empatyczne podejście do zwierząt i roślin nie tylko pozwoliło nam zobaczyć Puszczę Białowieską jako unikalny na skalę światową ekosystem, ale też pomaga nam zrozumieć, że jesteśmy współlokatorami na Ziemi i powinniśmy pozwolić innym istotom żyć.

Ostatnim filmem był francusko-brytyjski dramat pt. „Nie jestem czarownicą” w reżyserii Rungano Nyoni, który obejrzeliśmy 14.04.2023r. Obraz przedstawia kilkuletnią dziewczynkę, która zostaje uznana przez mieszkańców wioski za wiedźmę. Zostaje wysłana do osady czarownic, gdzie poznaje starsze od siebie kobiety w podobnej sytuacji. Od nich dostaje swoje imię – Shula. To tutaj pierwszy raz czuje się częścią społeczności. Ale to społeczność wykluczonych i zniewolonych przez tych, którzy się jej boją i tych, którzy chcą na niej zarobić. Mała Shula będzie musiała podporządkować się zasadom panującym w wiosce. Wierzenia te i zwyczaje mogą jawić się jako absurdalne i czasem zabawne, jednak ich odbicie w rzeczywistości nosi ze sobą poważne konsekwencje.

OKF to niszowe kino, gdzie wyświetlane są ciekawe filmy, których w komercyjnych kinach nie znajdziecie. Problematyka wybranych obrazów w ramach Nowych Horyzontów Edukacji Filmowej jest zawsze odpowiednio dobrana do wieku uczestników i powiązana z egzaminem maturalnym z języka polskiego. To teksty kultury, których znajomość może przydać się podczas egzaminu. Filmy w tym kinie poszerzają nasze horyzonty i zmieniają światopogląd odbiorców.

Kinga Buczkowska kl. II f
Opieka redakcyjna: mgr Żaneta Soduła